Effe uitblazen hoor, want tien weken leiding geven aan een groep medestudenten zonder enige voorkennis van het opstarten van een platform is niet niks. Naast mijn functie als hoofdredacteur moest ik deze periode ook nog eens produceren, relativeren en dat allemaal proberen te combineren. Kortom, een uitdagende periode, maar onze grootste mission impossible was toch wel het op tijd komen.
Op de werkvloer is te laat komen een doodzonde, als student heb je een vrijbrief. We betalen allemaal zelf voor onze opleiding en het is (helaas) niet zo dat we korting krijgen als we stipt op tijd zijn. Gedurende het project werd het wel wat beter, maar als je ziet hoe we het bij de Kickstarters voor elkaar hebben gebokst konden die vijf minuten mij af en toe gestolen worden.
Zwaaien zonder scepter
“Wow, ik ben wéér brak” of ”ik heb me verslapen” waren deze periode mijn bekendste oneliners. Dit wekte zo nu en dan wel wat sympathie op, want we zitten allemaal in hetzelfde schuitje. Dit gold overigens niet voor iedereen. Maar ik was te laat dus dat betekende maar één ding: trakteren. Het mooiste van alles was dan ook voor mijzelf dat ik wel eens lachend zei: “de hoofdredacteur mag gelukkig altijd te laat komen.”
Ik had soms het gevoel dat ik maar wat deed. Ik hoopte dat anderen wel wisten wat er moest gebeuren maar een schrale doch bedroevende troost was dat sommigen dit soms ook hadden. In mijn hoofd was ik misschien niet altijd even goed bezig met mijn rol als hoofdredacteur, maar als ik er was wilde ik wel zo goed mogelijk helpen waar ik kon. “Hey allemaal, Ik heb het nieuws vanochtend niet gecheckt dus breng me up to date. Hebben jullie nog ideeën waar jullie mee aan de slag willen?”
(Nog) geen professional
Als ik kijk naar anderen, bijvoorbeeld de hoofdredacteur van de Volkskrant, dan moet die druk echt ondragelijk zijn. Ikzelf was vele avonden ontzettend vermoeid van de dag. Om leiding te geven aan studenten terwijl ik ook maar een student ben was dan ook erg lastig en moreel gezien soms niet helemaal op zijn plaats. Niet dat het hbo-onderwijs daar over nadenkt terwijl het ons in deze kaders verplicht toe te werken naar ons diploma. Gelukkig zijn docenten de professionals en was dit voor mij een leerproces.
Naarmate de weken vorderden ging het persoonlijk, maar vooral ook gezamenlijk, veel beter. Ik begon langzaam te wennen aan het idee om de hoofdredacteur te zijn. Ik was nog steeds onwennig dat ik bepaalde kennis niet bezat en de knopen moest doorhakken, alleen een stukje minder dan eerst.
Slikken en weer door
Wanneer dingen goed gaan hangt altijd het zwaard van Damocles boven het hoofd. Natuurlijk bleek dit cliché hier ook weer waar. Ik kreeg een tik op de vingers van de docent dat de vergaderingen beter moesten. “Het zou heel erg helpen als je meer structuur zou aanbrengen”, aldus de docent boven mij. Dat was even slikken, maar volgens deskundigen is dit goed om te doen.
Ik ging me meer voorbereiden op vergaderingen, bracht structuur aan door te kijken naar het grotere plaatje: hoe kunnen we dit platform naar een hoger niveau tillen? De invalshoeken en producties werden allemaal wat veranderd en we gingen nog meer op kwaliteit letten. De lezer kwam nog meer centraal te staan in de onderwerpen. Oók kwam ik wonder boven wonder wat vaker op tijd.
Groeien met een kater
In deze tien weken heb ik verschillende dingen geleerd. Als hoofdredacteur ben je verantwoordelijk voor je platform, voor je mensen en voor jezelf. Dat eerste en laatste heeft even geduurd om te uit te vinden, met name dat laatste. Ik ben en blijf student, zelfs al heb ik meer verantwoordelijkheden. Altijd te laat komen is uit den boze, zelfs voor ‘de baas’. Dus voor jou en mij: kom op tijd. Maar af en toe een keertje (twee á drie keer in de week) met een katertje wat later naar binnen sneaken moet ook gewoon kunnen.
Voor ik het vergeet lieve lezers, dit was voor nu de laatste productie van de Kickstarters. We hopen dat we je hebben geholpen met het zoeken naar jouw kickstart. We hebben ervan genoten om voor jullie toffe producties te kunnen maken. We gaan jullie missen!
Heb je nog niet alles gelezen kijk dan hier naar al onze verhalen.
*Hoofdredacteur Gerard logt uit*