De Kickstarters
‘De hoofdredacteur mag altijd te laat komen’
Effe uitblazen hoor, want tien weken leiding geven aan een groep medestudenten zonder enige voorkennis van het opstarten van een platform is niet niks. Naast mijn functie als hoofdredacteur moest ik deze periode ook nog eens produceren, relativeren en dat allemaal proberen te combineren. Kortom, een uitdagende periode, maar onze grootste mission impossible was toch wel het op tijd komen.
Op de werkvloer is te laat komen een doodzonde, als student heb je een vrijbrief. We betalen allemaal zelf voor onze opleiding en het is (helaas) niet zo dat we korting krijgen als we stipt op tijd zijn. Gedurende het project werd het wel wat beter, maar als je ziet hoe we het bij de Kickstarters voor elkaar hebben gebokst konden die vijf minuten mij af en toe gestolen worden.
Zwaaien zonder scepter
“Wow, ik ben wéér brak” of ”ik heb me verslapen” waren deze periode mijn bekendste oneliners. Dit wekte zo nu en dan wel wat sympathie op, want we zitten allemaal in hetzelfde schuitje. Dit gold overigens niet voor iedereen. Maar ik was te laat dus dat betekende maar één ding: trakteren. Het mooiste van alles was dan ook voor mijzelf dat ik wel eens lachend zei: “de hoofdredacteur mag gelukkig altijd te laat komen.”
Ik had soms het gevoel dat ik maar wat deed. Ik hoopte dat anderen wel wisten wat er moest gebeuren maar een schrale doch bedroevende troost was dat sommigen dit soms ook hadden. In mijn hoofd was ik misschien niet altijd even goed bezig met mijn rol als hoofdredacteur, maar als ik er was wilde ik wel zo goed mogelijk helpen waar ik kon. “Hey allemaal, Ik heb het nieuws vanochtend niet gecheckt dus breng me up to date. Hebben jullie nog ideeën waar jullie mee aan de slag willen?”
(Nog) geen professional
Als ik kijk naar anderen, bijvoorbeeld de hoofdredacteur van de Volkskrant, dan moet die druk echt ondragelijk zijn. Ikzelf was vele avonden ontzettend vermoeid van de dag. Om leiding te geven aan studenten terwijl ik ook maar een student ben was dan ook erg lastig en moreel gezien soms niet helemaal op zijn plaats. Niet dat het hbo-onderwijs daar over nadenkt terwijl het ons in deze kaders verplicht toe te werken naar ons diploma. Gelukkig zijn docenten de professionals en was dit voor mij een leerproces.
Naarmate de weken vorderden ging het persoonlijk, maar vooral ook gezamenlijk, veel beter. Ik begon langzaam te wennen aan het idee om de hoofdredacteur te zijn. Ik was nog steeds onwennig dat ik bepaalde kennis niet bezat en de knopen moest doorhakken, alleen een stukje minder dan eerst.
Slikken en weer door
Wanneer dingen goed gaan hangt altijd het zwaard van Damocles boven het hoofd. Natuurlijk bleek dit cliché hier ook weer waar. Ik kreeg een tik op de vingers van de docent dat de vergaderingen beter moesten. “Het zou heel erg helpen als je meer structuur zou aanbrengen”, aldus de docent boven mij. Dat was even slikken, maar volgens deskundigen is dit goed om te doen.
Ik ging me meer voorbereiden op vergaderingen, bracht structuur aan door te kijken naar het grotere plaatje: hoe kunnen we dit platform naar een hoger niveau tillen? De invalshoeken en producties werden allemaal wat veranderd en we gingen nog meer op kwaliteit letten. De lezer kwam nog meer centraal te staan in de onderwerpen. Oók kwam ik wonder boven wonder wat vaker op tijd.
Groeien met een kater
In deze tien weken heb ik verschillende dingen geleerd. Als hoofdredacteur ben je verantwoordelijk voor je platform, voor je mensen en voor jezelf. Dat eerste en laatste heeft even geduurd om te uit te vinden, met name dat laatste. Ik ben en blijf student, zelfs al heb ik meer verantwoordelijkheden. Altijd te laat komen is uit den boze, zelfs voor ‘de baas’. Dus voor jou en mij: kom op tijd. Maar af en toe een keertje (twee á drie keer in de week) met een katertje wat later naar binnen sneaken moet ook gewoon kunnen.
Voor ik het vergeet lieve lezers, dit was voor nu de laatste productie van de Kickstarters. We hopen dat we je hebben geholpen met het zoeken naar jouw kickstart. We hebben ervan genoten om voor jullie toffe producties te kunnen maken. We gaan jullie missen!
Heb je nog niet alles gelezen kijk dan hier naar al onze verhalen.
*Hoofdredacteur Gerard logt uit*
DIT IS DE VEILIGSTE PLEK IN DE TREIN
Achterin, voorin of toch ergens in het midden? Bestaat er zoiets als de veiligste plek in de trein? Meerdere mensen vragen zich dit af blijkt uit reacties onder artikelen en sociale mediaposts over de het treinongeval in Voorschoten van dinsdag. Het antwoord is ja, er bestaat zoiets als ‘de veiligste plek’. Wil je veilig met de trein reizen? Lees dan de volgende tips om de volgende keer extra zekerheid te hebben.
DISCLAIMER: DIT ZIJN TIPS EN AANWIJZINGEN OM EEN VEILIGERE PLEK TE HEBBEN IN DE TREIN. DIT BETEKENT ECHTER NIET DAT ER DAN NIKS MEER KAN GEBEUREN. ALS ER EEN BOTSING AAN DE VOORKANT IS DAN BEN JE AAN DE ACHTERKANT ECHT HET VEILIGST EN ANDERSOM DUS OOK.
VOOR OF ACHTERAAN?
Een gedachte die op internet rondgaat is: niet helemaal vooraan zitten en beter ook niet helemaal achteraan. De middelste coupé dan maar. Dan zou je de zwaarste impact van een frontale botsing of een impact achteraan de trein moeten kunnen vermijden.
Dit is alleen moeilijk te bewijzen. Volgens Amerikaanse cijfers via Vocativ kan een trein negen keer makkelijker ontsporen dan botsen. De kans dat de middelste wagon ontspoort is nog groter, zo citeert Vocativ een studie hierover. Het beste wat je kan doen is één of twee coupés achter de het midden van de trein zitten.
VOORUIT OF ACHTERUIT KIJKEN?
Volgens experts is het veiliger om tegen de rijrichting in te zitten. Als je op die manier zit en de trein plotseling remt of botst, is de kans groter dat je met de rug in de stoel wordt gedrukt. Als je vooruitgaat, word je bij een botsing naar voren geslingerd, net als bij een botsing in de auto. Dit is gevaarlijker omdat je op die manier makkelijker gewond kan raken.
RAAM OF GANGPAD?
Als je aan het gangpad zit ben je over het algemeen veiliger. De kans dat je dan het raam uit wordt geslingerd is dan een stuk kleiner. Laat ook vooral je klaptafel dichtgeklapt want als je daar tegenaan botst als die open is heb je ook grote problemen, zo blijkt uit een artikel van Het Laatste Nieuws.
BOVEN OF ONDERIN?
Niet alle treinen zijn zo groot dat je kan kiezen om boven- of onderin te zitten. Heb je wel die mogelijkheid, ga dan vooral onderin zitten. Woordvoerder Donald Cijs van de Verening van Machinisten en Conducteurs zei in de Volkskrant dat dit ‘de kreukelzone’ is.
Mocht je nou niet meer durven te reizen met de trein na het lezen van dit artikel. Er zijn bijna geen doden door een treinongeluk in de afgelopen twintig jaar. Er slechts één persoon (los van treinpersoneel) die is overleden is door een ongeval met de trein. Dit was in 2012. De trein is daarom nog steeds één van de veiligste manieren om te reizen.
Wil je meer lezen over dit onderwerp. Kijk dan vooral naar ons artikel over treinangst.
‘Autist’ of ‘persoon met autisme’: “Weg met het stigma”
“Ik herken mezelf niet zo in de ‘klassieke autist’.” Dat is iets wat Niels (24), een vriend van mij, wel eens tegen mij zegt. In de ruim vier jaar dat ik hem ken ben ik zijn autisme steeds beter gaan begrijpen. Toen het afgelopen week de week van Autisme was, met als afsluiter de Wereld Autismedag op 2 april, ging er iets in mij borrelen. Hij had het al vaak over stigma’s en stereotypes maar ik heb nooit helemaal begrepen hoe het zat en hoe mensen zich erbij moeten voelen. Ik besloot om dit uit te zoeken en te praten met anderen die dagelijks met autisme te maken hebben.
DISCLAIMER: IN DIT ARTIKEL GEBRUIKEN WE DE TERM AUTISME VOOR IEMAND DIE EEN AUTISME SPECTRUMSTOORNIS (ASS) HEEFT. DE SUBTYPES DIE TOT 2013 WERDEN GEBRUIKT ZOALS PDD-NOS EN HET SYNDROOM VAN ASPERGER VALLEN HIER OOK ONDER. TEGENWOORDIG IS HET ALLEMAAL ASS.
Labels opgeplakt
Op zevenjarige leeftijd kreeg Niels de diagnose Syndroom van Asperger en op zestienjarige leeftijd PDD-NOS. Later is dit allemaal onder de noemer autisme komen te vallen. Maar hij is al een tijdje klaar met deze labels die bij mensen met autisme wordt opgeplakt. “Ik heb veel onzekere gedachten doordat labels bij mij zijn opgeplakt. Ik hoorde op mijn zevende dat ik autisme had, daardoor ben ik het verhaaltje gaan geloven dat je wordt verteld: ‘jij bent anders en hier zal je veel problemen mee gaan krijgen’ op bijvoorbeeld sociaal niveau.”
Toen ik Niels vier jaar geleden leerde kennen wist ik niet dat hij autisme had. Na ongeveer een jaar vertelde hij mij over zijn situatie. Ik was enigszins verbaasd maar alles viel op zijn plek. Zijn bijzondere manier van denken was mij al eerder opgevallen maar ik snapte nooit waar dit vandaan kwam. Hij probeert bijvoorbeeld alles te redeneren door te observeren en zijn gedachtes zijn nooit stil.
Niels: “Vóór de diagnose stond ik helemaal niet bij stil en dacht ik niet echt na over mijn sociale leven. Ik ben sociaal wat minder handig en ik denk dat het mede door die diagnose komt. Tuurlijk ben ik blij dat iedereen mij geprobeerd heeft om te helpen. Ik denk alleen dat de diagnose mij belemmert in zekere zin.” Niels identificeert zich daarom ook niet echt als een ‘autist’. Het zou volgens hem alleen maar stigmatiserend werken. “Juist daardoor ga ik geloven dat ik bepaalde dingen niet goed kan. Doordat ik me niet identificeer met dit label maar het als een onderdeel van mij zie, kan ik me goed ontwikkelen. Ik leer met normale prikkels om te gaan om in de maatschappij te integreren.”
‘Een steuntje in de rug is fijn’
Ik vind het zelf ook niet fijn om labels opgeplakt te krijgen. Daan (26) kijkt er net iets anders tegen aan en is juist heel blij dat hij de diagnose autisme heeft gekregen. “Ik kreeg daardoor de hulp die ik nodig had. Op jonge leeftijd heeft praten met experts mij juist geholpen. De diagnose autisme maakte het voor mij wat duidelijker. Ik merkte dat ik anders was dan anderen en mij anders gedroeg.”
Daan: “Het stigma en stereotype dat hangt om autisten of mensen met autisme is dat we allemaal achterlijk zijn en allemaal onder sterke begeleiding moeten staan om te kunnen functioneren. Dit kan voor sommigen misschien zo zijn, maar voor mij is dat niet zo. Ik kan prima functioneren. Een steuntje in de rug is fijn, maar ik heb hem niet per se nodig. Daarom noem ik mijzelf ook geen autist maar als iemand met autisme.”
Vroeger keek ik naar mensen met autisme als mensen die wat meer hulp nodig hadden met verschillende dingen zoals routines en sociaal contact. Door wat ik in de media zag in verschillende series en films werd dit beeld versterkt. Sinds ik Niels heb leren kennen, merk ik dat ik er anders naar ben gaan kijken. Ik zie autisme niet meer als een stoornis waardoor iemand ‘achterlijk’ doet. Ik zie het als iets moois, een eigenschap waardoor iemand net even de wereld op een andere manier kan zien.
Onderzoek naar zelfbeeld
Om het verhaal van Niels en Daan nog beter te begrijpen, praat ik ook met de NVA. Zij zijn bezig om het stigma te verminderen. “Wij spreken niet over autisme als een stoornis, omdat dit voor veel mensen als iets kwetsends of minderwaardigs gezien kan worden,” aldus een woordvoerster van de NVA. “Als je één iemand kent met autisme, dan ken je ook maar één persoon met autisme.”
Uit een onderzoek in het Autisme Magazine bleek dat mensen met autisme, die op het werk te maken hadden gehad met discriminatie, vaker naar zichzelf refereren als ‘autist’ of ‘autistisch persoon’. Mensen die meer zelfstigma ervaren, en negatiever naar hun eigen autisme kijken, noemen zichzelf liever ‘persoon met autisme’. Dit laatste geldt voor een meerderheid van de mensen met autisme. Het Autisme Magazine maakt wel de disclaimer dat dat het hierbij alleen gaat om volwassen werkenden met bovengemiddelde intelligentie. Het is daarom niet voor iedereen representatief. Er zijn nog geen verdere onderzoeken gedaan.
‘Een stoornis is voor een computer’
Niels ziet zichzelf ook als een ‘persoon met autisme’. “Ik ben geen autist. Het is niet mijn identiteit maar eerder een kleine karaktereigenschap van wie ik ben. Er is zoveel meer te zien dan alleen mijn autisme.” Het idee van een stoornis moet volgens hem weg. “Een stoornis is iets voor een computer, niet voor mensen. Er is niks mis met mij.” Desondanks blijft Niels het wel moeilijk vinden om er voor uit te komen. “Ik zeg het eigenlijk liever niet tegen mensen en doe het daarom ook niet vaak en snel, eigenlijk bijna nooit. Ik weet wie ik ben, maar ik heb er soms wel wat moeite mee. Een beetje onvrede. Ik wil niet in een hokje gezet worden. Geen stigma.”
Hoe meer ik met Niels praat over zijn autisme hoe meer ik leer over hem. Het is niet makkelijk om vast te lopen in je eigen gedachten en niet alles goed uit te kunnen drukken. Dat we deze gesprekken kunnen voeren, geeft onze band een boost, een kickstart. Ik deed er soms wat makkelijk over en deed alsof het wel mee zou vallen. Door deze zoektocht snap ik de situatie en de struggle die hij met zich meedraagt.
In 2020 is een korte animatiefilm verschenen over hoe de ervaring van iemand autisme kán zijn. Hierbij geldt wel een korte disclaimer: DEZE SITUATIE IS EEN VOORBEELD VAN HOE HET KAN ZIJN VOOR IEMAND MET AUTISME. DIT GELDT NIET VOOR IEDEREEN ZO, ZO OOK VOOR NIELS EN DAAN.
Wil je meer weten over autisme om het bijvoorbeeld beter te begrijpen? Ga dan naar de website van de Nederlandse Vereniging voor Autisme.
Ben je nog niet uitgelezen? Bekijk dan vooral ook onze andere verhalen over identiteit.
Long live ‘the wonderful Cloud’: maak een back-up
Je kent het wel, je zit rustig achter je laptop te werken en je knoeit je drinken over dat ding heen. *piep* *piep* Een gigantische woordenbrij aan scheldwoorden komt eruit waar je u tegen zegt. Snel pak je een doekje erbij en probeer je de schade te beperken. Je stopt dat rot ding – dat niet eens tegen een beetje water kan – in een bak rijst want ‘dat zou moeten helpen’.
Heb ik alles opgeslagen? Ja, ik heb het wel goed opgeslagen. Heb ik het in de Cloud opgeslagen of op m’n laptop? Oh god, als dat klote ding het nou nog maar doet. Je grootste sprookjeswens is dat je alles hebt geback-upt in de Cloud.
Een paar jaar geleden overkwam mij dit. Ik kon maar de helft van mijn gegevens redden omdat die nog ergens op het magische internet stonden in de Cloud. Long live the wonderful Cloud. Sindsdien heb ik ervan geleerd en probeer ik wekelijks al niet maandelijks mijn belangrijkste dingen te back-uppen. Het is vaak wel echt janken als ik om twee uur ‘s nachts mijn Whatsapp tijdelijk niet kan gebruiken omdat er dan een zogeheten reservekopie gemaakt moet worden.
Veel mensen om mij heen vergeten dit nogal vaak: “Ik denk daar echt niet aan. Dat kost zoveel moeite.” Juist voor die mensen is er tot mijn verbazing iets in het leven geroepen. Voor de echt incapabele mensen die wel het nieuws checken, maar niet gebruik maken van deze wonderlijke ruggensteun, bestaat er dus de Wereld Back-up Dag (World Backup Day). Op deze dag, 31 maart, wordt er aandacht gevraagd voor het onmogelijke: het maken van een back-up.
Wat mij al helemaal verontwaardigd, is dat volgens Backblaze 21 procent van computergebruikers nog nooit heeft geprobeerd om een reservekopie te maken. Zij lopen een veel groter risico om hun foto’s, video’s en andere bestanden kwijt te raken. Dat noemen we ook wel karma. Maar even serieus, heel veel mensen raken vaak data kwijt door een ‘foutje’. Een knopje verkeerd indrukken, een virus downloaden of je drinken morsen over dat *piep* *piep* klote ding; het kan iedereen overkomen.
Dit blijkt namelijk ook uit cijfers van Backblaze: 29 procent van het dataverlies gebeurt per ongeluk. En dat terwijl het zo makkelijk is om een back-up te maken, zeker op je telefoon. Google Drive en iCloud bieden namelijk gratis of voor een klein bedrag al heel wat ruimte aan om makkelijk je gegevens op te slaan. Zo simpel is het.
Tot zover genoeg serieus gepraat, je hebt nu wat feiten, wat cijfers en waarschijnlijk ook wel genoeg redenen om wat vaker een back-up te maken. Niemand wil eindigen zoals ik met die gigantische bak rijst. De meeste systemen kunnen je eraan reminden om het te doen. Maar de meeste telefoons en computers doen het zelfs al automatisch voor je als je het instelt. Jij kan lekker lui op je sociale media blijven scrollen terwijl jouw screenshots en memes worden geback-upt op de achtergrond.
Je kan ook meedoen aan de Wereld Back-Up Dag door een speciale eed af te leggen waarin je belooft om op 31 maart een back-up te maken. Ik ken niemand die zo achterlijk is om dat ook echt te doen.
“Ik, Gerard Engbers beloof dat ik op 31 maart een back-up zal maken van al mijn belangrijke documenten en kostbare herinneringen.”
Gerard Engbers
Mijn gegevens zouden nu ‘veilig’ moeten staan in een Cloud of op een harde schijf dus ik kan rustig weer iets nieuws gaan morsen over mijn laptop. Maar, just to be sure, zet toch maar voor die bak rijst voor me klaar.
Wil je meer zien over vrije tijd kijk dan vooral op deze pagina.
Dit zijn de Provinciale Statenverkiezingen in Gelderland uitgelegd
Op 15 maart is het weer tijd om onze stem te laten horen! Dit keer voor de Provinciale Statenverkiezingen, die draaien om de provincie waar jij woont. Elke provincie heeft haar eigen belangrijke thema’s en kwesties die ertoe doen. De Kickstarters zoekt per provincie uit wat je moet weten voordat je gaat stemmen. In deze editie richten we ons op de grootste provincie van Nederland: Gelderland!
Elke vier jaar kun je stemmen voor de Provinciale Staten. De uiteindelijk gekozen leden vormen het parlement van de provincie. Allereerst goed om te weten: het aantal leden van de Provinciale Staten is afhankelijk van het aantal inwoners van een provincie. De provincie Gelderland bestaat volgens allecijfers.nl uit ongeveer 2,11 miljoen inwoners. Dat maakt dat er 55 statenleden worden gekozen in deze provincie. Dit jaar doen er een achttien partijen mee aan de verkiezingen dat zijn er drie meer dan bij de vorige Provinciale Statenverkiezingen. Deze partijen bestaan uit landelijke partijen maar ook uit lokale Gelderse partijen.
Jonge partijen groeien in Gelderland
De populariteit van de Provinciale Staten is niet zo groot. Bij de vorige Provinciale Statenverkiezingen was er in Gelderland een opkomst van ruim 58 procent. Dit is hoger dan in 2015, toen was de opkomst namelijk maar bijna 50 procent. De uitslag van de Provinciale Statenverkiezingen wordt naar verwachting van een peiling van EenVandaag en Ipsos heel anders vergeleken met vier jaar geleden. Zo blijkt uit de peiling dat BoerBurgerBeweging (BBB) als nieuwkomer negen zetels zou kunnen krijgen. Één van de vorige winnaars, Forum voor Democratie, zou juist van acht zetels naar één zetel gaan. De andere winnaar van dat jaar, de VVD, gaat juist omhoog en stijgt van acht naar negen zetels.
Voor het CDA gaat het ook moeilijk worden. Volgens de peiling zouden ze vier zetels minder krijgen. Kleinere partijen als JA21, Volt en LGP zouden deze keer wel zetels kunnen verwachten.
Verduurzaming van het OV
In Gelderland zijn er een aantal grote thema’s waaronder het openbaar vervoer, en het stikstofdossier.
Partijen steken heel anders in op het onderwerp openbaar vervoer als we kijken naar de verkiezingsprogramma’s. Zo wil het CDA verder verduurzamen. “Dat doen wij door bij de nieuwe provinciale concessies voor het openbaar vervoer alleen nog uit te gaan van vervoer op basis van elektriciteit, waterstof of andere duurzame brandstoffen in plaats van benzine en diesel”, aldus CDA.
GroenLinks wil juist het OV versterken. “GroenLinks wil het openbaar vervoer naar Duitsland verder versterken. De spoorlijn Nijmegen-Kleve geven we dan ook nog niet op en we verlengen de busverbinding Nijmegen-Emmerich naar Doetinchem.” Ook wil GroenLinks de verbinding met de randstad verbinden door meer treinen per uur te laten rijden.
JA21 gaat op een héle andere manier in op het onderwerp openbaar vervoer. “Ook in het openbaar vervoer voelen nog altijd veel te veel reizigers en medewerkers zich onveilig door intimiderend of zelfs gewelddadig gedrag”, aldus JA21. De partij wil BOA’s of particuliere beveiligers in het openbaar vervoer dat onder de provincie valt.
“Uitgaan van de daadwerkelijke staat van de natuur”
Iedereen gaat in op het stikstofdossier. Zo ook de VVD en D66. De VVD wil de kaders hetzelfde houden zoals eind 2021 al is vastgesteld door de provincie. De partij wil geen onteigening, maar juist dat maatwerk per N2000-gebied toegepast gaat worden om te kijken hoe ze dit met alle boeren goed op kunnen lossen.
Ook D66 wil de huidige plannen blijven uitvoeren maar zegt wel dat de landbouwtransitie de topprioriteit heeft. “Stikstof verarmt onze natuur. De bodem verzuurt, bomen worden ziek en dieren sterven uit. We hebben de natuur nodig voor onze gezondheid en tegen klimaatverandering. Het behalen van de stikstofreductiedoelen op plekken waar de natuur kwetsbaar is, staat niet ter discussie,” aldus D66.
JA21 staat hier juist weer recht tegenover. “Nederland gaat gebukt onder het juk van een zelfgecreëerde stikstofcrisis.” De partij wil dat de provincie zich fel verzet tegen het landelijke stikstofbeleid. Ze zijn daarom geen fan van gedwongen uitkoop of onteigening. Daarnaast willen ze juist ‘de onhaalbare stikstofwaarden schrappen en uitgaan van de daadwerkelijke staat van de natuur’.
Op 15 maart zullen we het antwoord weten. Jij gaat toch ook stemmen?
Lees ook al onze andere artikelen over de verkiezingen hier.
Vergeet de Waterschapsverkiezingen niet: dit is wat je moet weten!
Op woensdag 15 maart mogen we weer naar de stembus. Dit keer voor de Provinciale Staten- en de Waterschapsverkiezingen. Die laatste is iets wat mensen vaak vergeten. De Kickstarters ging met vragen over de Waterschapsverkiezingen deze week de straat op in Tilburg. Daaruit bleek dat jonge kiezers niet weten wat de Waterschappen zijn en waar ze over gaan. Test jouw eigen kennis over de Waterschapsverkiezingen en kom erachter wat jouw stem betekent.
Wat zijn de waterschappen eigenlijk?
Nederland kent 21 waterschappen die elk verantwoordelijk zijn voor het waterbeheer samen met Rijkswaterstaat. Ze beschermen ons tegen het water, maar ze doen meer. Zo maken ze onder andere het water schoon en zorgen ze voor voldoende water. Hoe ze dat doen verschilt per waterschap.
Waarom zijn de waterschapsverkiezingen zo belangrijk?
Hoewel we allemaal waterschapsbelasting betalen, weten we er eigenlijk maar weinig vanaf. Maar nu er steeds meer belangrijke thema’s spelen zoals klimaatverandering, waterkwaliteit en extreem weer, worden de beslissingen die waterschappen moeten nemen steeds crucialer. Hoe gaan we bijvoorbeeld om met de gevolgen van extreem weer en hoe zorgen we ervoor dat water schoon en betaalbaar blijft?
Een mogelijke consequentie van klimaatverandering is het optreden van extreme waterstanden. Als er sprake is van enorme droogte, kunnen waterschappen bijvoorbeeld waterreserves aanleggen. Maar als er overstromingsgevaar dreigt, zoals in Limburg in 2021, kunnen ze ervoor kiezen om het water weg te pompen richting de zee.
Sinds 2009 hebben Nederlandse kiezers inspraak over wie de waterschappen bestuurt. Vóór die tijd waren het de gemeenteraadsleden die bepaalden wie de waterschappen bestuurden. Ook politieke partijen doen sinds 2009 mee aan de waterschapsverkiezingen. De opkomst stijgt wel bij iedere verkiezingen. Zo was de opkomst in 2015 43,5 procent en in 2019 51,2 procent, dit blijkt uit gegevens van allecijfers.nl
Algemeen bestuur
Het bestuur van een waterschap is bestaat onder andere uit een dagelijks bestuur. Daarnaast is er een algemeen bestuur dat bestaat uit achttien tot dertig leden van wie de meerderheid wordt gekozen tijdens de verkiezingen. Het overige gedeelte van het algemeen bestuur bestaat uit vertegenwoordigers van boeren, bedrijven en beheerders van natuurterreinen. Dit zijn de zogenoemde geborgde zetels. De dijkgraaf (of watergraaf) geeft leiding aan zowel het algemeen bestuur als het dagelijks bestuur.
Wanneer je gaat stemmen voor de waterschapsverkiezingen, kies je eigenlijk voor het algemeen bestuur van het waterschap. Dit is vergelijkbaar met hoe je stemt voor de gemeenteraad. Het algemeen bestuur is verantwoordelijk voor het opstellen van het beleid van het waterschap en houdt toezicht op het dagelijks bestuur.
Dagelijks bestuur
Het dagelijkse bestuur wordt geleid door de dijkgraaf en bestaat uit ongeveer vijf andere leden. Dit bestuur is verantwoordelijk voor het voorbereiden en uitvoeren van het beleid van het waterschap. De leden van het dagelijks bestuur worden benoemd uit het algemeen bestuur.
De dijkgraaf heeft als voorzitter een belangrijke rol bij een waterschap, vergelijkbaar met die van een burgemeester bij een gemeente. Hoewel de dijkgraaf geen deel uitmaakt van het algemeen bestuur en geen stemrecht heeft bij besluiten, is hij wel lid en heeft hij stemrecht in het dagelijks bestuur van het waterschap.
Stemhulp
Nu je weet wat de Waterschappen inhouden en met welke onderwerpen ze bezig zijn, kun je gaan kijken op welke partij je gaat stemmen. Om het kiezers makkelijk te maken, is er een stemwijzer, via Mijnstem.nl. Aan de hand van stellingen bepaal je jouw politieke voorkeur. Per stelling kun je zien hoe verschillende partijen over de stelling denken.
Lees ook de andere artikelen over de aankomende Provinciale Statenverkiezingen hier.
Dit zijn de Provinciale Statenverkiezingen in Overijssel uitgelegd
Op 15 maart is het weer tijd om onze stem te laten horen! Dit keer voor de Provinciale Statenverkiezingen, die draaien om de provincie waar jij woont. Elke provincie heeft haar eigen belangrijke thema’s en kwesties die ertoe doen. De Kickstarters zoekt per provincie uit wat je moet weten voordat je gaat stemmen. In deze editie richten we ons op een van de oostelijke provincies: Overijssel!
Elke vier jaar kun je stemmen voor de Provinciale Staten. De uiteindelijk gekozen leden vormen het parlement van de provincie. Allereerst goed om te weten: het aantal leden van de Provinciale Staten is afhankelijk van het aantal inwoners van een provincie. De provincie Overijssel bestaat uit ongeveer 1,17 miljoen inwoners, laat datasite allecijfers.nl weten. Dat maakt dat er 47 zetels worden gekozen in deze provincie. Dit jaar doen er negentien partijen mee aan de verkiezingen. Dat zijn er zes meer dan bij de vorige Provinciale Statenverkiezingen. Deze partijen bestaan uit landelijke partijen maar ook uit lokale Overijsselse partijen.
Overijssel schuift een stuk naar rechts
De populariteit van de Provinciale Staten is niet zo groot. Bij de vorige Provinciale Statenverkiezingen was er in Overijssel een opkomst van ruim 56 procent. Dit is hoger dan in 2015, toen was de opkomst namelijk maar zo’n 47 procent. De uitslag van de Provinciale Statenverkiezingen wordt naar verwachting van een peiling van EenVandaag en Ipsos heel anders vergeleken met vier jaar geleden. Zo blijkt uit de peiling dat BoerBurgerBeweging (BBB) als nieuwkomer negen zetels zou kunnen krijgen. De vorige winnaar, CDA, zou juist van negen zetels naar zes zetels gaan.
Ook zouden PVV en VVD het beter moeten gaan doen en één zetel meer krijgen. Wat ook opvalt is dat FVD in de peiling van zes zetels naar één zetel gaat. Voor partij Alliantie ziet het er niet rooskleurig uit. Raymond Korse, chef nieuws van Tubantia, zet zijn vraagtekens bij Alliantie, en denkt niet dat ze een zetel zullen krijgen. “Waarschijnlijk wordt het niks.”
BBB wil boeren beschermen
Volgens verslaggever Niek Megens van De Stentor zijn de belangrijke thema’s thema’s de woningbouw en het stikstofdossier. Deze thema’s spelen al langere tijd. Zo is het stikstofdossier erg belangrijk voor de inwoners van Overijssel. Uit onderzoek van het CBS in 2019 blijkt dat er ruim 6.700 agrarische bedrijven zijn in Overijssel, waaronder zo’n 2.900 melkveehouderijen. Voor hen is het stikstofdossier een belangrijk onderwerp. Daarnaast zijn er ook vele natuurgebieden in de provincie. Partijen die erg op het stikstofbeleid inspelen, zijn de SGP, FVD en de BBB.
Om boeren te beschermen, moet de provincie zich verzetten tegen het landelijk beleid
Verkiezingsprogramma SGP Overijssel
‘MEER RUIMTE VOOR STARTERS’
De woningbouw speelt natuurlijk niet alleen in Overijssel, maar is ook een landelijk onderwerp. De provincie is bezig met plannen tegen de woningnood. In september lieten ze weten dat ze versnelt 42.300 woningen wilden laten bouwen. In 2030 moet Overijssel in totaal 60.000 huizen rijker zijn. Volt speelt hier erg op in door zich in te zetten voor starters. Bij RTVOost laat Maryse Wulf, lijsttrekker van Volt Overijssel, weten dat ze de woningbouw vooral willen inzetten op sociale huur en woningen voor ouderen. “Daardoor is er meer doorstroming mogelijk en krijgen starters meer ruimte.”
Naast woningbouw en het stikstofdossier is er volgens Raymond Korse, chef nieuws bij Tubantia, ook nog iets wat alleen in Overijssel een hot topic is: namelijk het kanaaldrama. Voor de meeste mensen in de provincie een bekend onderwerp: vierhonderd Twentse bewoners die hun huizen zien scheefzakken na het uitbaggeren van het kanaal Almelo-De Haandrik. BBB vindt dat de gedupeerden extra gecompenseerd moeten worden. PvdA wil dat de al gemaakte plannen rondom de schaderegeling worden doorgezet. De SGP wil naast de schaderegeling en compensatie dat er ook maatwerk komt voor het ‘psychische en emotionele leed’.
Op 15 maart zullen we het antwoord weten. Jij gaat toch ook stemmen?
Lees ook al onze andere artikelen over de verkiezingen hier.